YDELE HOOP

"Op zijde Ruth, zeide hi", zei de Heere, 
Sprak er zijn Godinne, hij was desperaet 
"Op zijde Ruth" zeide hi, zei de Heere, 
Corridon door minne, als de sneeuw vergaet.

Met een vierich haken; 
lief verlang ik nu 
My eens te vermaken, 
Silvia, met u alleen

Laet u schaepkens weyden want, 
Hier staen klavers dicht; 
Gaen wy ons vermeyden 
Phoebus bergt zijn licht


Of ick daer dan kuste 
Uwen rooden mont, 
En met vreughde ruste 
Op u borstje ront

Al mijn bitter lijden, 
Al Mijn wreede pijn, 
Sou door dit verblijden 
Haest vergeten zijn.