Zij verstaat de kunst van bij me horen
In mijn lichaam is er plaats gemaakt voor twee
In mijn ogen, woont ze, in mijn oren
Ze hoort en ziet m’n hele leven met me mee

Soms begint ze in mijn hart te zingen
En waar het nacht wordt, heeft ze lichtjes aangedaan
En door haar, weet ik dan door te dringen
Naar de onverwoorde schat van ons bestaan

Zo alleen maar, wil ik verder leven
Schuilen bij elkaar
En als ik oud moet worden
Dan alleen met haar

Zij kent al mijn dromen en mijn wanen
Al mijn haast en al mijn honger en mijn spijt
Wanneer ik lach, kent zij alleen mijn tranen
Die er achter liggen in de tijd

Zo alleen maar, wil ik verder leven
Schuilen bij elkaar
En als ik oud moet worden
Dan alleen met haar

Zij is meer dan deze woorden zeggen
En in mijn lichaam heeft ze plaats gemaakt voor twee
Maar wie weet een wonder uit te leggen
En een wonder draag ik met me mee