Nog is het hier zoals het was
en over een paar jaren pas
zal alles hier heel anders wezen.
Maar na die boodschap uit Den Haag
moet iedereen hier sinds vandaag
nu al een kille toekomst vrezen.
Dan wordt dit plaatsje een klein deel
van een grootschalig groot geheel,
waar je jezelf niet terug kunt vinden
en waar eenieder binnenkort
in plaats van mens een nummer wordt
en slechts computers ons verbinden.

Het zal wel efficiënter worden,
maar zo verworden mettertijd
de mensen tot steeds groter horden
in collectieve eenzaamheid.

De burgemeester liep op straat,
je raakte met hem aan de praat,
hij wist precies wanneer je trouwde.
En bij de burgerlijke stand
moest Karel van de overkant
als ambtenaar de speech dan houden.
Nu is het stadhuis hier ver vandaan,
het kost uren om er heen te gaan
en al die vreemde ambtenaren
zien niet dat jij iets anders was
dan weer een nieuwe paperas
om in hun laatje te bewaren.

Het zal wel veel goedkoper wezen,
efficiency spaart vast een stuk,
maar nergens is nog ooit bewezen
dat die ons leidt naar meer geluk.

Hier was de inspraak al een feit,
voordat hij met de mond bepleit
en met de daad werd doodgezwegen.
Wanneer je hier eens klachten had,
dan wachtte je een dag of wat
en kwam dan wel een raadslid tegen.
Jij kende hem, hij kende jou,
hij snapte dadelijk wat je wou,
je kon het goed met hem bespreken.
Straks merk je dat een vreemde vent,
voor wie jij ook een vreemde bent,
jouw formulier nooit heeft bekeken.

Het zal wel veel goedkoper wezen,
efficiency scheelt vast een stuk.
Hoewel, zelfs dat is niet bewezen.
En wat weet Rietkerk van 'geluk'?