Sex Pistols

In de jaren ’70 kwam punk op als protest. Protest tegen de overheid, tegen de werkloosheid, tegen de oorlog in Vietnam, tegen de hippies die rondhin-gen en niks deden, tegen de ouders, tegen het koningshuis, tegen de dom-me disco, kortom punkers waren overal tegen.

Ironisch genoeg zijn The Sex Pistols langs de ene kant het toonbeeld van de punkrage. Langs de andere kant werd de groep commercieel gezien goed begeleid door hun manager die blijkbaar de hype rond punk goed heeft inge-zien en zo de groep mee heeft laten draaien op de carrousel van punk. Kan je het je al voorstellen: de groep haalde het nieuws omdat ze op tv ‘fuck’ hardop durfden zeggen. Ook zongen ze met het 25 jaar regeringsjubileum van The Queen voluit het nummer: God Save The Queen. Door een boycot van de BBC mocht het nummer niet in de hitlijsten staan. Het nummer haal-de de nummer twee, maar de BBC hield die plaats blanco. Dat was nog nooit eerder gezien.

Anarchy in the UK is de eerste single van de groep en wordt beschouwd als de eerste punksingle ooit. Achteraf volgden hits als God Save The Queen, My way (in een punkversie), Pretty Vacant en Holidays in the sun.

De groep ging aan zichzelf ten onder. De bekendste figuur Sid Vicious was vooral de verpersoonlijking van punk. Maar daardoor was hij ook beter in chaos dan in muziek. Toch werd hij een icoon al heeft hij er niet lang van kunnen genieten. Hij stierf aan drugs op 22 jaar. Johnny Rotten die er van het begin bij was verliet al snel de groep in 1979 toen hij door had dat hij meedraaide in het mediacircus en dat dit eigenlijk totaal het tegenoverge-stelde was van punk. Het nieuwe was er af en de groep splitte dan ook na enkele jaren. Toch zijn ze als punkpioniers een mijlpaal in de muziekge-schiedenis.

Leden:

Sid Vicious (overleden)
John Lydon (Johnny Rotten)
Steve Jones
Paul Cook
Glen Matlock in '77 vervangen door Sid Vicious