Frank Sinatra

Ol’ Blue Eyes was de bijnaam van Frank Sinatra, ook wel The Voice genoemd. Samen met Elvis Presley en Tom Jones hoorde hij tot de grootheden van de jaren 50 en begin ’60 tot The Beatles een nieuw tijdperk inluiden. Hij zong Jazz op een nieuwe moderne manier waardoor hij een nieuw publiek aantrok: jeugd. Populaire muziek was voor enkel iets voor volwassenen en daar kwam vanaf de jaren ’40 verandering in. Zo werd Frank Sinatra aanvankelijk het eerste tieneridool. Sinatra had ook z’n reputatie mee van gladde en coole zanger.

Hij bracht vooral nummers uit de jaren ’20 en ’30 die hij in een vlot kleedje stopte: Night and day, Begin the beguine, I’ve got a crush on you, … En net als Elvis ontdekte hij de film. Maar in tegenstelling tot Elvis kon Sinatra wel acteren en kreeg een Oscar voor een bijrol in From Here To Eternity. Later speelde hij nog grote rollen in Ocean’s Eleven (als Danny Ocean), The Manchurian Candidate en Guys and Dolls.

Hierna ging hij net als Elvis en Tom Jones naar Las Vegas om daar het geluk te proeven. Samen met zangers Dean Martin en Sammy Davis Jr. vormde hij de Rat Pack, een groep muzikanten die samen trokken en plezier maak-ten. In die periode werd Sinatra ook regelmatig in verband genoemd met de maffia. In de Las Vegas maakte hij wel z’n grootste nummers: New York, New York, Strangers in the night, Come fly with me, Fly me to the moon, The lady is a tramp, Love and Marriage (dat ook in de tv-serie wordt gebruikt) en dit mooie My Way. Origineel is dat een Frans nummer: Comme d’habitude waar zanger Paul Anka een Engelse tekst heeft geschreven. Paul Anka overtuigt Sinatra om het nummer op te nemen en wordt in 1969 zowat z’n grootste hit. Sinatra covert dan wel veel, hij heeft een stem die je doet wegsmelten en die je herkent uit de duizenden. Hij stierf in 1998.

Geboren: 12 december 1915
Gestorven: 14 mei 1998