Kees Torn

Kees Torn (1967) maakt traditionele cabaretliederen vol taalgrapjes en ingewikkelde rijmschema's. Hij lijkt hierin wel wat op Drs. P en Ivo de Wijs.
Terugkerende onderwerpen in de liedjes zijn sigaren, whisky, zijn vriendin, de liefde in het algemeen, natuurwetenschappelijke verschijnselen en ontdekkingen en bovenal zaken die hem ergeren.
Torn begeleidt zijn liedjes virtuoos op piano. Hij heeft anderhalf jaar conservatorium gedaan tot hij zijn pink brak. In zijn muziek is zijn grote liefde voor klassieke muziek, met name voor Bach, goed terug te horen.

In 1991 deed hij als deel van het duo 'Kees en ik' al mee aan het Groninger Studenten Cabaret Festival en won de persoonlijkheidsprijs. In 1994 won hij solo het Leids Cabaret Festival. Het lied 'Kees Torn - Streepjescode' krijgt in 1999. de Annie M.G. Schmidtprijs. In 2007 wint hij de Poelifinario voor het beste theaterprogramma, 'Dood en verderf'.
Tussen 1995 en 2012 trok hij door de Nederlandse theaters met eigen programma. Nu wil hij zich na negen programma's ergens anders op gaan richten.