Beatrice van der Poel

Zangeres Beatrice van der Poel heeft een achtergrond als beeldend kunstenaar, ze is stem-actrice (oa. van luisterboeken) en een singer-songwriter.

Haar grote kracht ligt in de theatrale wijze waarop en de intense passie waarmee zij zingt. Ze kruipt als het ware in het liedje en zingt met haar ziel op de tong.

Als pop zangeres heeft ze in diverse new-wave en cross-over bands gezongen (Fish Hospital, Many More, The Schismatics ) Zij stond als jazz diva op het North Sea Jazz Festival met jaren 30 jazz, nam deel aan Corrie en de Grote Brokken, een Zappiaans gezelschap met muzikanten uit de Nederlandse jazz, pop geimproviseerde muziekscene zoals bv the Houdini’s, Corrie van Binsbergen. Daarnaast vertolkte ze Luc Ferrari’s “Patajaslocha” met het Nieuw Ensemble en het Ives Ensemble. Met haar zus Vera van der Poel tourde ze met de band Beeswamp door de VS. Met muziektheatergezelschap Orkater speelde ze in de voorstelling The formidabele Yankee.

In 2006 kwam haar solo album “Langzaam Los” uit met haar Nederlandstalige liedjes. Eigenzinnig en poëtisch bezingt ze de rottige kant het leven, de liefde en de lust. De pers reageerde zeer lovend. Beatrice put inspiratie voor haar composities uit de blues, soul en jazz en het experiment. Men kan haar geen doorsnee zangeres noemen maar passievol en bijzonder, met een warme volle stem met extreme uithalen èn met een absoluut eigen stijl. Op "Langzaam Los" het gelijknamige duet met Maarten van Roozendaal

In 2012 verscheen het album Hard en Hoofd mmv Paul de Munnik en Marcel de Groot, in 2014 het album Heelhuids geproduceerd door gitarist Tim Eijmaal. Beatrice vertaalde stukken van Jimi Hendrix en trad op met de voorstelling Electric Lady in 2016/2017. Hiervan verscheen de UP Electric Lady met eigen stukken als ode aan Hendrix. Het album Montere Weemoed verscheen in 2018. Nieuw album verwacht in 2021