Is er onrechtvaardigheid en schuiven z’t op mij 
En kan ik er nie onderuit en blijven ze d’r bij 
Dan sluit ik m’n eigen af, d’r zennek bij gebaat 
Dan kijk ik hoog den hemel in, Daar is m’n toeverlaat

Ik en mijn wollekske kijk op de wereld neer
Ik en mijn wollekske met de wind over en 't weer
Niks kan mij nog iet schelen, niks kan mij nog iet doen
Zolang dak mé mijn wollekske vlucht in mijn visioen.

Hoe hard het leven ook kan zijn, het blijft realiteit 
Onrecht en smart en pijn, het is en blijft een feit 
Dat iederemens veur zichzelf alleen héé uitgemaakt 
Of hem al dan nie met hulp van boven 
Uit de rotzooi geraakt

Ik en mijn wollekske kijk op de wereld neer
Ik en mijn wollekske met de wind over en 't weer
Niks kan mij nog iet schelen, niks kan mij nog iet doen
Zolang dak mé mijn wollekske vlucht in mijn visioen.

Mijn wolkske is persoonlijk, breekbaar en broos 
Luchtig en fragiel daarom dak het verkoos 
Boven heel de mensheid en vooral de maatschappij 
Het is maar een illusie, Maar ’t betekend veel

Ik en mijn wollekske kijk op de wereld neer
Ik en mijn wollekske met de wind over en 't weer
Niks kan mij nog iet schelen, niks kan mij nog iet doen
Zolang dak mé mijn wollekske vlucht in mijn visioen.