’T is nogal iet gescheten
Gij houdt persies van pijn
Alleen ak staan te bleiten
Kunde gelukkig zijn
Gij waart een knuffelbeestje
Mijn lief mijn poeppemie
Maar nu zedden sadistje
Gij lacht alleen a’k schrie

Gij waart ooit een bizjoeke
Een met een hart van goud
Maar nu zedden filoeke
Gij slaagt mij bont en blauwt
Waar is die schat gebleven
Dien engel die’k aanbad
Nu staan’k van schrik te beven
Met een broek vol sjoekolat

Toen da’k u leerde kennen
Toen droegde nen tutu
Maar nu is’t efkes wennen
Aan dieje latex tenue
Ooit speelde gij met poeppen
Met reukwater en zeep
Maar weur ik nu geroepen
Dan krijg ik van de zweep

Met tranen in mijn ogen 
En sauskes in mijn broek
Kwijlt zij vol genoegen
En geeft mij billenkoek
Hoe harder da’k staan bleiten
Hoe liever dat ze’t heeft
Zij kan alleen genieten
Ak bloei en akkik bleit