traag loopt ze nu doorheen het huis
met kleine korte kinderpas en fluistert
woordjes tegen het behang.
tegen de grote staande klok, 
de bloementegels op de vloer,
de gele foto’s in de gang.

moeder is de kluts kwijt,
moeder is de kluts kwijt,

de kamers zijn nu veel te hoog
waar ooit de zon naar binnen scheen
lijkt alles haar nu veel … te somber 
en ’s avonds in het koele bed,
de wind die scharrelt op het dak,
de stille spoken op … de zolder.

moeder is de kluts kwijt,
moeder is de kluts kwijt,

moeder denkt aan vroeger toen ze jong en galant
op de kermis in ’t dorp gans de nacht had gedanst
toen ze vroeger om de zonne charmant
al de kerels van ’t dorp van de wijs had gebracht
toen ze vroeger op die zalige dag 
ongeduldig voor ’t eerst op vader had gewacht

de kinderen zijn al lang van huis, 
de meesten keurig net getrouwd, 
met al een eigen huis en kind’ren
ze komen niet veel op bezoek
maar ach, ze hebben veel te doen
ze willen haar misschien niet hinderen

toch is er elke week ’n brief
van Jan de jongste van de vier
die altijd ruzie had … met vader
dan wordt ze bang en piekert veel
is ie alleen wel sterk genoeg
zal ie het wel … kunnen maken

moeder is de kluts kwijt,
moeder is de kluts kwijt,

moeder denkt aan vroeger, aan haar huwelijksdag
de kleurige stoet en het feest achteraf
toen ze vroeger, als het eerste kind kwam
zo van streek was geweest vader zich bedronken had
toen ze vroeger elke zomerse dag 
naar zee was gegaan waar ze zoveel vrienden had.

traag loopt ze nu doorheen het huis
met kleine korte kinderpas en fluistert
woordjes tegen het behang
de grote stil geworden klok
verkleurde tegels op de vloer
herinneringen in de gang.