als je soms denkt aan de pijn en het leed
die jou vrienden jou deden
die gisteren nog zegden alles voor je te doen
of je denkt aan de woorden van haat die je nog dient
te vergeten
dan heb je geen zin
verder te doen
en dan krijg je de lust om terug in je schelp te
kruipen
om alleen te gaan leven en je voeten te vegen aan de
rest
en dan zweer je voortaan voor niemand je wil nog te
buigen
je maakt je eigen wereld
je eigen nest

maar denk niet ik ga mijn eigen gang
denk niet ik ga het veranderen
want alleen ben je te klein en te bang
je kunt niet zonder de anderen

maar als j'op straat even rondloopt
en je kijkt naar al die koude gezichten
waarop je ziet wat de een voor de ander overheeft
of je luistert naar de wereld met haar moord en
oorlogsberichten
dan vraag je je af
waarom je nu leeft
en dan krijg je de lust om je eigen eiland te kopen
weg van de mensen en weg van hun hartloos gedoe
om naar eigen maat je eigen pad op te lopen
weg van je vrienden
want je bent het moe

maar denk niet ik ga mijn eigen gang
denk niet ik ga het veranderen
want alleen ben je te klein en te bang
je kunt niet zonder de anderen

maar dan zie je misschien toevallig
een paar fijne dingen
twee mensen die elkaar zomaar een pleziertje doen
of twee andere die gewoon proberen elkaar te beminnen
en dan krijg je weer zin
verder te doen
en dan krijg je de lust om terug uit je hokje te
kruipen
omdat j'alleen geen haat maar ook geen vriendschap
verkrijgt
en dan zweer je voortaan voor iedereen je wil te gaan
buigen
om de mensen te geven
wat je van hen niet krijgt

maar denk niet ik ga mijn eigen gang
denk nooit ik ga het veranderen
want alleen ben je te klein en te bang
je kunt niet zonder de anderen