Hij komt als een droom uit de wolken
en kijkt zo wat bang om zich heen
zijn stap is zo licht dat de wind zelfs
hem meevoert o waar gaat hij heen
z’n ogen zijn o zo zacht maar kijken vermoeid
en z’n gelaat is oud en bleek
z’n kleren zijn als door de zon wel verschroeid
wie is die man hij doet zo vreemd

Gebogen en kromgegroeid als na een lange reis
als na een verre vreemde tocht
vereenzaamd en bedroefd door jaren leed vergrijsd
toch draagt hij z’n boodschap nog rond
toch zingt hij z’n lied van liefde en vrede
maar niemand die hem hoort 
toch zingt hij z’n lied over liefde en vrede de idioot

Zo klinkt al eeuwen z’n lied door de lucht
dat zingt over vrede die komt
voor bloedige oorlogen steeds op de vlucht
toch volgt hij gelaten z’n tocht
langs slagvelden koel en breed 
langsheen het krijgsgewoel
langsheen het nutteloos geweld
met enkel die hoopvolle vrede als doel
is hij een dwaas of een held

Zo zingt hij z’n lied van liefde en vrede
maar niemand die hem hoort
zo zingt hij z’n lied over liefde en vrede de idioot