M'n vader en moeder zijn al jaren dood
En zonder veel liefde bracht men mij toen groot
Nu lig ik hier eenzaam en ziek in m'n bed
Geen mens die bij mij eens een bloemetje zet

refrein:
Waarom loopt men altijd m'n deur voorbij
Waarom komt er nooit eens bezoek voor mij
Ik ben zo alleen, ik heb niemand meer
En loopt men voorbij dan huil ik steeds weer

De jaren van vreugde zijn lang reeds voorbij
En sinds ik hier lig schijnt de zon niet voor mij
Al had ik ook vrienden, ze komen niet meer
Nooit zet men bij mij eens een bloemetje neer

refrein