Oud moedertje zit stil te staren
Oud moedertje is zo alleen
Ze zit te denken aan haar jongen
die ging voor vele jaren heen
Hij wilde zwerven in de vreemde
't Bonte leven trok hem aan
Ze weet nog goed, 't liep tegen kerstmis
toe hij voorgoed is heengegaan

Stiile nacht, heilige nacht
jongen, waar ben je gebleven?
Kom toch terug, oh kom toch terug
ik heb je van harte vergeven

Oud moedertje zit bij haar kerstboom
en denkt aan haar verloren zoon
Dan hoort ze op de voordeur kloppen
doe open, klinkt op blijde toon
En als ze bevend van emotie
de huisdeur open heeft gedaan
dan ziet ze door 'n mist van tranen
haar lieve jongen voor zich staan

Stille nacht, heilige nacht
jongen, waar ben je gebleven
Zeg nu maar niets, oh zeg nu maar niets
ik heb je van harte vergeven