Vaak zie ik 's zondags in ons straatje
Een jongen voor 't venster staan
Die stil kijkt naar de and're kind'ren
Die met hun vaders wand'len gaan
En soms dan vraagt wel eens zo'n vriendje
"Wat is jouw vader voor een man
Ik zie je nooit eens met hem buiten"
En 't stille ventje antwoordt dan

refrein:
Mijn pappie is enkel een foto
Die staat bij ons thuis op 't bufet
En 's avonds, als mammie gaat werken
Dan hangt ze hem boven mijn bed
Hij gaat 's zondags nooit met mij wand'len
Hij kijkt enkel naar me en lacht
Maar hij is mijn liefste en voor ik ga slapen
Dan fluister ik: "Pappie, dag pappie, goe'nacht"

Soms lig ik in mijn bed te denken
"Straks komt hij uit z'n lijst vandaan"
En ik zie opeens een echte vader
Zo groot en levend voor mij staan
Dan zegt hij: "Wij gaan voetbal spelen
Maar trek je jas aan, 't wordt al fris"
Maar 't is natuurlijk fantaseren
Omdat hij maar een foto is

refrein