Wanneer een moeder totaal geen uitweg ziet
Wanneer haar kindje huilt en schreeuwt van dorst
Wanneer het leven voor haar geen uitweg ziet 
Wanneer het leven voor haar geen uitzicht biedt
Geen brood op tafel geen zog meer in haar borst
Dan gonst haar arme hoofd van honger half verdoofd
Van een gedachte al is die nog zo zonderling
Stel dat een rijke vrouw mijn kind eens vinden zou
En met die hoop legt zij haar kind ter vondeling

Refrein
Hoor van zo n moedertje tussen hoop en vrezen
In ‘t waar en droef verhaal van de twee wezen
Hoor van zo n moedertje tussen hoop en vrezen
In ‘t waar en droeg verhaal van de twee wezen 

Wanneer een moeder alleen en ongehuwd
Haar kindje met een zilveren lepel zoogt
Maar daar bij dagelijks het milde zonlicht schuwt
Omdat de maatschappij zo n kindje niet gedoogd
Dan gonst haar arme hoofd door angsten half verdooft
Van een gedachten al is die nog zo zondeling
Stel dat een lieve vrouw
Mijn kind een vinden zou
En met die laatste hoop legt zij haar kind ter vondeling 

Refrein


Wanneer twee meisjes nog weinig wereldwijs
Hun beiden ouders verliezen naar elkaar
En dan op reis alleen na groot Parijs
Loert daar op elke straathoek het gevaar
En als het vrede lokt met recht en redespot
En hun uiteen drijft zodat ze dubbel weerloos zijn
Dan voert dit allemaal alweer tot de moraal
Wat kan de maatschappij toch god vergeten eerloos zijn

Hoor van die kinderen tussen hoop en vrezen
In t waar en droef verhaal van de twee wezen
Hoor van die kinderen tussen hoop en vrezen
In t  waar en droef verhaal van de twee wezen