Zeven sloten tegelijk
Tegelijk op al mijn deuren
O zo moe van al je zeuren
En bekaf van je gezeik
Je bent gisteren vertrokken
Na een jaar of twaalf mokken
Ik sta dolblij aan de dijk
Zeven sloten, zeven sloten
Zeven sloten tegelijk

Zeven sloten tegelijk
Tegelijk op al mijn ramen
Ik wil nooit meer met je samen
O ik was nog nooit zo rijk
Nooit meer woorden, nooit meer ruzie
En geen enkele illusie
En ook nooit meer ongelijk
Zeven sloten, zeven sloten
Zeven sloten tegelijk

Zeven sloten tegelijk
Tegelijk op al mijn hekken
Ach, ik zie je nog vertrekken
O ik voel me als een sjeik
Je wou dat ik je terug zou smeken
Maar ik heb je weggekeken
Je bent buiten mijn bereik
Zeven sloten, zeven sloten
Zeven sloten tegelijk

Alles zit hermetisch dicht
We gaan niet opnieuw beginnen
Je komt nooit en nooit meer binnen
Er wordt niet door mij gezwicht

Zeven sloten op mijn hart
Op mijn ziel en op mijn zin
Zeven sloten, zeven sloten
Want je komt er nooit meer in


(c) Youp Van't Hek