Je weet nog goed hoe het is gekomen
Elke bocht die je hebt genomen
Maar meestal kom je langs de snelste wegen
Niet het mooiste uitzicht tegen

Je werd betegeld met grootse plannen
Je kon niet mee met de grote mannen
Het zijn niet altijd de grootste daden
Die de grote bladen halen

Verdwijnen
Gewoon tussen de plooien van de tijd
Het noorden ben je toch al even kwijt
Verdwijnen
Of dood gewoon vergeten
Waar je nu had willen staan
En waarom het dan 
Zo anders is gegaan

Ergens anders opnieuw beginnen
Waar je jezelf nog eens kan verzinnen
Waar je de echte dingen kan beweren
Niemand zal het controleren

Waar je de dagen niet hoeft te tellen
Waar je morgen niet kan voorspellen
En waar je gisteren kan vergeten
Niemand hoeft hier iets te weten

Verdwijnen
Gewoon tussen de plooien van de tijd
Het noorden was je toch al even kwijt
Verdwijnen
En dood gewoon vergeten
Waar je nu had willen staan
En waarom het dan 
Zo anders is gegaan

Kwam er maar eens iemand op je schouder kloppen
Als je maar wist hoe je het kon doen stoppen
Het tobben, het draaien, het niks meer weten
Behalve net die dingen die je wou vergeten

Als je niet weet
Waar je moet zijn
Hoe pak je dan in godsnaam 
De juiste trein
Dus blijf je staan
Zou het kunnen dat je wacht
Op een reden om te blijven

Misschien moet je eerst gaan
Om iets naar huis te kunnen schrijven
Of blijf je staan
Zou het kunnen dat je wacht
Op een reden om te blijven