Ken je dat gevoel van losgeslagen vlinders,
van dromen overdag dat zij je 's nachts beminde.
Ken je dat gevoel van tintelroze wangen
En hoe je straalt als zij je met haar ogen heeft gevangen!
Ken je dat gevoel?
Ken je dat gevoel dat je hem ziet met een ander,
En het lijkt of je ter plekke in een zoutpilaar verandert!
Je hart schreeuwt in je keel,
Maar je stem weigert geluid
Genageld aan de grond ga je figuurlijk onderuit!
Ken je dat gevoel?
Ken je dat gevoel?
Zo'n moment dat het leven pijn doet 
En toch voelt het goed
Want je voelt dat je leeft!
Zo'n moment dat je in vuur en vlam staat
En denkt dat je hart het bijna begeeft!
Ken je dat gevoel?
Ken je dat gevoel?
Van zo'n zwoele zomeravond,
huid verlangt naar huid,
en wil het liefst onder de laatste restjes kleding uit
dat grenzenloos verlangen nooit eenzaam meer te zijn!
(Grenzenloos verlangen, je voelt weer dat je leeft.
Ken je dat gevoel
Grenzenloos verlangen, weet dat je om iets geeft 
Ken je dat gevoel)