Want ach, alles is zo tijdelijk. Alles is zo relatief, hè. Ik zou het onze meest besproken en meest geachte afgevaardigde wel in z’n kleine vogeloortje willen zingen:
    
    Kom Koekoek, het is maar tijdelijk
    ‘k Zou maar op huis aan gaan
    Kom Koekoek, ’t gaat geleidelijk aan
    Rotzooi is onvermijdelijk
    Laat ze d'r gang maar gaan
    Ga maar op huis aan, kalmpies aan

Koetje weer melken, 
’s Morgens weer elke 
Dag vroeg op
Fijn vroeg op
Nooit meer die kamer
Van Thiel met die hamer
Klerejob
Klerejob

Kom Koekoek, het is maar tijdelijk
‘k Zou maar op huis aan gaan
Kom Koekoek, steek de lantaarn vast aan
Koekoek, terug naar de warme stal
Koekoek, terug in die oude overall
Koekoek, vroeg met de kippen op stok
Koekoek, deurtje weer dicht van de klok
Koekoek, ‘t hangt aan de muur en het tikt
Einde van ’t hele conflict
Kom Koekoek, ga nou toch op huis aan, joh