Charlie stuurde haar bloemen
Johnny gaf haar een taart met room
Gino zong haar de aria van Tosca bij ’t maanlicht
Onder haar raam

Maar ze moest van hen niet weten
Want ze kon me niet vergeten
Ik ging niet uit haar gedachten
Ze zal altijd blijven wachten
Tot het laatste oordeel toe
Maar ze moest van hen niet weten
Want ze kon me niet vergeten
Maar die jongens blijven denken
Dat ze hen haar hart zal schenken
Maar ze houdt alleen van mij

Charlies bloemen verwelkten
Johnnys taart kwam bij de buren aan
Gino zong wel de aria van Tosca maar niemand… 
Kwam kijken aan ’t raam

Maar ze moest van hen niet weten
Want ze kon me niet vergeten
Ik ging niet uit haar gedachten
Ze zal altijd blijven wachten
Tot het laatste oordeel toe

Charlie stuurt nooit meer bloemen
Johnny eet nu z’n taart alleen
Gino zingt nog de aria van Tosca
Maar onder een ander raam

Want ze moest van hen niet weten
Want ze kon me niet vergeten
Ik ging niet uit haar gedachten
Ze zal altijd blijven wachten
Tot het laatste oordeel toe
Want ze moest van hen niet weten
Want ze kon me niet vergeten
Maar die jongens blijven denken
Dat ze hen haar hart zal schenken
Maar ze houdt alleen van mij