Weet je nog hoe moeder vroeger,
Toen j' een kleine dreumes was ,
In je ogen placht te kijken,
Net of zij er iets in las.
Weet je nog hoe ze dan teder,
Lieve engel tot je zei,
En hoe ze dan vroeg m'n jongen,
Hoeveel hou je nu van mij ?

 Nu zit ze oud ,gebogen door de jaren,
In 't huisje waar je wiegje eenmaal stond.
Ze is alleen met haar herinneringen,
Haar oude ogen turen in 't rond.
Och weet je ook nog hoe ze vroeger,
Toen je nog klein was dikwijls zei:
"Als je eens groot bent lieve jongen,
Loop dan je Moeders deur toch nooit voorbij."

Eens was zij je goede Engel,
Die je angstig heeft bewaard.
Vaak heeft ze je iets gegeven,
Uit haar eigen mond gespaard !
Zij heeft je het meest gezegend,
En je niets dan goeds gedaan.
Alles deed ze, alles liet ze,
Op dat het je goed zal gaan.

  Nu zit ze oud ,gebogen door de jaren,
In 't huisje waar je wiegje eenmaal stond.
Ze is alleen met haar herinneringen,
Haar oude ogen turen in 't rond.
Och weet je ook nog hoe ze vroeger,
Toen je nog klein was dikwijls zei:
"Als je eens groot bent lieve jongen,
Loop dan je Moeders deur toch nooit voorbij."

Toe ga dikwijls naar je moeder,
Met een handdruk en een zoen.
Tracht haar in de laatste jaren,
Nog maar veel plezier te doen.
Wellicht heb je haar ook vroeger,
Wel eens wat verdriet gedaan.
't Zou je later kunnen spijten,
Als zij eens is heengegaan.

 Nu zit ze oud ,gebogen door de jaren,
In 't huisje waar je wiegje eenmaal stond.
Ze is alleen met haar herinneringen,
Haar oude ogen turen in 't rond.
Och weet je ook nog hoe ze vroeger,
Toen je nog klein was dikwijls zei:
"Als je eens groot bent lieve jongen,
Loop dan je Moeders deur toch nooit voorbij."