Stil en evenwichtig vlood mijn leven,
Ongestoord en kalm was mijn bestaan
Al wat and’ren ’t harte kon doen leven
Liet ik rustig langs mij heen gaan,
‘k Telde noch emoties noch verlangens,
Eenzaam zijn is alles wat ik vroeg
Totdat jij gelijk een vlinder
Door mijn wereld kwam gefladderd, en de vree verjoeg.

Mijn blonde meisje met je blauwe hoedje
Waarom kwam jij zoo onverwacht voorbij ?
Die blauwe dop stond schuin naar één kant op je toetje,
En liet je oogen amper vrij
Maar door een blik, die ‘k opving onder ’t randje
Is er iets geks gebeurd in mijn gemoed
Ik kan geen uur meer leven
Zonder ’t meisje met den blauwen hoed.

Nu beheerscht je al mijn doen en denken,
Nu ben je doorlopend in mijn brein,
Alle schatten zou ‘k je willen schenken
Die er op de wereld zijn.
Doch ik kan helaas niets anders bieden
Dan mijn liefde en mijn trouw
Want ik heb alleen mijn hart maar
En dat bonst nog als een hamer als ik denk aan jou.

 Mijn blonde meisje met je blauwe hoedje
Waarom kwam jij zoo onverwacht voorbij ?
Die blauwe dop stond schuin naar één kant op je toetje,
En liet je oogen amper vrij
Maar door een blik, die ‘k opving onder ’t randje
Is er iets geks gebeurd in mijn gemoed
Ik kan geen uur meer leven
Zonder ’t meisje met den blauwen hoed.