De sneeuw glanst zacht in het maanlicht vannacht, van een voetstap geen blijk
Dit lege, verlaten land is vanaf nu mijn koninkrijk
Van de storm die in mij woedt had tot nu toe niemand weet
Het werd mij teveel hoe 'k m'n best ook deed

Laat niemand toe, spreek niemand aan
Wees gehoorzaam en ga hier niet vandaan
Voel niets, doe niets dat iets verraadt
Da's nu te laat

Laat het los, laat het gaan
Het roer moet om, ja, dat moet
Laat het los, laat het gaan
Sluit de deuren nu voorgoed
Wat men daar over mij beweert
Raakt me hier niet meer

En kou heeft me sowieso nooit gedeerd

't Is schattig dat wat afstand zo snel meer inzicht gaf
Want de vrees die mij steeds voortjoeg glijdt nu wel van mij af
Ik ga op zoek naar wie ik ben
Verleg de grenzen die ik ken
Geen goed of fout geldt hier voor mij
'k Ben vrij

Laat het los, laat het gaan
Voorbij is de storm in mij
Laat het los, laat het gaan
Geen tranen meer voor mij
Hier begint mijn nieuw bestaan
Onbevreesd en vrij

M'n kracht neemt toe en schept een zuilenrij van steen
M'n ziel bouwt een kasteel van ijskristallen om me heen
In elk kristal weerklinkt de echo van mijn geest
'k Ga nooit, nee, nooit terug, 't verleden is geweest

Laat het los, laat het gaan
Ja, ik rijs uit de kilte op
Laat het los, laat het gaan
Op deze hoge top
Hier begint nu m'n leven weer
Vrij en onbevreesd

Kou is voor mij nooit een punt geweest