Willem Vermandere
Willem Vermandere - van mijn groot verstand songtekst
Je score:
'k Zijn ik geboren met een eindlijk verstand nog voor Jan De Wilde had ik mijn wijsheidstand nie zo maar eentje alhier en aldaar mijn mond zat er vol van, 't is zeker 't is waar 't Is nie te geloven zei de meester in schole den dien speelt hier zo maar d'eerste viole 'k zijn ik onnozel met mijn groten diplom ja da zei de meester en da was nie dom En zo is 't gegaan in Leuven en in Gent ja zelfs tot in Kortrijk gerocht ik bekend 'k heb al mijn proeven mè glorie deurstaan ja zelfs in 't prikken was'k niet te verslaan Mijn vader was zot van contentement en mijn moeder was preus mè zo ne student zelfs 'n keunink van Brussel ie zei 't aan zijn maten en zo had heel de wereld mij gauw in de gaten Willem, zei 'tn, Willem, slimme landgenoot kom in 't ministerie of België gaat dood nen vent gelijk gij hebben wij van doen 'k zal ik voor uw vrouwe wel de commissies doen Ik maak u minister te land en ter zee en 'k zorg voor nen job op den BRT maar 'k schopte hem buiten, dat was opgeklaard ie smeerde te vele sirope aan mijn baard Ne zucht van verlichting, genoeg voor vandage komt 'n heilige geest daar nie binnen binnen langs de kave nen kapotte poot en zijn vleiren hangen sluts maar God den here gien heiligen duts Gulielmus, Gulielmus o carrissime en God de vader hoe is 't er nog mee stijf goed en mercie, waarover dat 't gaat wel zie je gie nie dat de kerke vergaat Maar maar mijnhere den heiligen geest dat gij verschiet dat verwondert 't mij meest 't zit in d'historie toch vol stommiteiten en 't geen dat ge nu ziet zijn maar futiliteiten Van pasters die trouwen, dat was toch hoog tijd en kloosters die sluiten is 't dat die u spijt wat zeg je, de paus, dat hij zich deerlijk vergist maar Saint Esprit is 't ooit anders geweest 'k Heb hem dan de laatste kluchten verteld maar hem ook heel goed nog zijn lesse gespeld e knikte van ja op den langen deur en 'k zag het, hij kreeg al een veel beter koleur Hij was weer aan 't kroppen koekeroetekoe hij sloeg al zijn vleiren weer open en toe 'k heb 't altijd veel te serieus aangepakt 'k zou beter af en toe ne keer vloeken dat 't krakt Se mensch'n je weet het en elk zegt het voort 'k heb ik het gezongen en gij hebt het gehoord als ge nie meer weet waarin of waaruit kom dan bij mie dat is je beste besluit In uiterste nood zo komen ze naar mie gisteren Marc Galle met een woordj' of drie Herman Andries hielpe 'k ik van de grond en ik leerde Vlaams aan Florquin zijnen hond. (c) Willem Vermandere