We weten allebei hoe goed wij het bedoelden
en toch liep het met ons ook wel een keertje fout.
Ik deed je heel vaak pijn; ik weet wat je toen voelde,
en toch bleef jij altijd de vrouw die van me houdt!
We kennen nu elkaar al zoveel lange jaren,
en dan merk je opeens hoe vlug de tijd toch gaat.
We wisten elke storm die opstak te bedaren
en langzaamaan werd jij mijn beste kameraad!

Toen ik je mijn geheim, mijn anders-zijn verklaarde
is er voor jou die dag een wereld ingestort.
Toch bleef ik in je hart steeds van gelijke waarde
en tegenover mij schoot je ook nooit tekort.
Ireen, je bleef ook toen de vrouw die mij beminde,
al gaf ik je nooit méér dan wat genegenheid.
En ging het met me mis, ik kon je altijd vinden:
al vroeg je zelf nooit iets, je was altijd bereid.

Ik weet, je enig doel is mij gelukkig weten,
daarom zag je zo vaak met lede ogen aan
hoe moeilijk het me viel die vriendschap te vergeten
waarop ik had gebouwd en die was stukgegaan.
Al kreeg je zelf nooit veel, je wist altijd te geven:
mijn eenzaamheid viel jou ook meer dan eens te zwaar.
Je hielp me er doorheen als ik niet meer wou leven;                                                                   
toen stond je dag en nacht voor mijn problemen klaar.

Je wist altijd mijn pijn met een lief woord te helen
en er was niemand die jouw groot verdriet genas.
Mijn vreugd’ was jouw geluk, mijn leed wou je steeds delen.
Je bleef de toevlucht die er altijd voor me was.
We kennen nu mekaar al zoveel lange jaren
en dan merk je opeens hoe vlug de tijd toch gaat…
En hoeveel stormen jij in mij wist te bedaren:
de vrouw die van me houdt… mijn beste kameraad!



Tekst: Will Ferdy
Muziek: Eddie Defacq