Alleen in het door zonverhitte zand
van de woestijn
van Jeruzalem,
ziet de man in ’t wit
dat het dra morgen zal zijn
in Jeruzalem.

Op zijn blik ligt
de goedheid van heel de wereld.
In zijn hart ligt
de liefde van heel de wereld.
In zijn handen ligt
het wonder van heel de wereld.

Heel het heelal is daar dank zij Hem in de woestijn.
En in de stad wordt hij weldra
door de soldaten gevat
in Jeruzalem.
Gekroond met doornen
wordt hij door het volk luid gehoond
in Jeruzalem.

In hun blik ligt
d’ ellende van heel de wereld.
In hun hart ligt
het lijden van heel de wereld.
Hij kijkt hen aan
maar niemand is met hem begaan.

De trommel slaat
terwijl de man in ’t wit
zijn lijdensweg gaat
door Jeruzalem.

In zijn blik ligt
vergeving van heel de wereld.
In zijn hart bloeit
nog liefde voor heel de wereld.

Het is een nieuwe zon,
geboren uit de zon
van Jeruzalem.