Een echtpaar uit Den Haag verhuisde naar het platteland
Ging wonen in een ouwe boerenschuur
De vrouw vond ’t romantisch en geweldig interessant
Want ach, ze was verknocht aan de natuur

D’r man die ging aanvankelijk een heel end met ‘r mee
Maar werd al gauw afhankelijk van ’t kleine dorpscafé
Dus met aarzelende stam sprak ze tegen hem

   Harry, blijf thuis
En laat die keu maar wachten
Harry, blijf thuis 
En ga nou niet biljarten
Harry, blijf thuis 
Want de liefde speelt me parten
En je auto wil niet starten
Harry, blijf thuis

“Ach, meid”zei tie, “wat mot ik met dat buitenleven doen?
Wat koop ik voor dat zuivere milieu?
Het laken van ’t biljart, dat is m’n mooiste stukkie groen 
M’n mooiste stukkie bos, dat is de keu”
En toen ze dat had aangehoord, verliet ze het platteland
en in de Laan van Meerdervoort daar woont ze nou op stand
En eenzaam in zijn schuur
Zingt Harry ieder uur:

   Harry, blijf thuis
En laat die keu maar wachten
Harry, blijf thuis 
En ga nou niet biljarten
Harry, blijf thuis 
Want de liefde speelt me parten
En je auto wil niet starten
Harry, blijf thuis

   Harry, blijf thuis
En laat die keu maar wachten
Harry, blijf thuis 
En ga nou niet biljarten
Harry, blijf thuis 
Want de liefde speelt me parten
En je auto wil niet starten
Harry, blijf thuis