Je ogen schieten door de ruimte
In elke hoek een groot gevaar
Ieder woord een donker teken
Elk geluid een valse snaar

En alles wat maar terugkijkt 
Is een kleine stille poging
Je ziel te breken 

Ik zie je schuilen in je zinnen
Ik zie de kaarten in je mouw
Je lacht als kogels naar de vijand
Je praat als vogels in paniek

Maar als je handen de mijne raken 
Voel ik een verborgen, strak verdriet

Maak je buik zacht
Adem uit lief

Haal de messen uit je zakken
Haal de spijkers uit je schouders
Kom hier dan steel ik al je tranen 
ik vang ze op en blaas je droog
Die warme wind over je lichaam 
maakt je wangen
Rozerood

Je hooft niet meer te vechten
’t Is afgelopen het is klaar
Alle wolken zijn verdreven
Alle wolven zijn naar huis

Je hoeft niets meer te vragen
’t is veilig
Geloof me maar

Oe… oe… oe…

Kom leg je hoofd hier in mijn handen
Tot je niet meer liegen kan
Tot je langzaam langzaam kwetsbaar bent
En niet meer bang

Kom leg je hoofd hier in mijn handen
Tot je niet meer denken wil
Tot je langzaam 
langzaam 
langzaam 
echt verloren bent
En stil.

Maak je buik zacht
Adem uit lief
Adem uit