‘k wil hier zingen van degeen
Die mij geen droefheid heeft gebracht
Die alleen maar even langs kwam
In mijn huis iets heeft gezocht
En ’t heeft gevonden

Vraagt me niet hoe dat hij heette
Vraagt me niet wat dat hij deed
Zijn gezicht zijn ik vergeten
En de woorden die hij zei
Zijn uitgeklonken

Was hij jong of oud van jaren
Was hij licht of was hij zwaar
Was zijn klederdracht versleten
Alledaags of nogal raar
‘k zijn het vergeten
‘k heb hem niet veel meer gegeven
Dat wat water en wat brood
En met weinig goei manieren
Met een groet ternauwernood
Is hij verdwenen

Mocht het zijn dat hij nog zwerft
Tussen d’huizen vreemd en koud
Als hij terugkomt langs mijn erf
Ik mag zijn van jaren oud
Dan zal ik weten

Da’s die mens van lang gelden
‘k heb er dikwijls aan gedacht
Die alleen maar even langs kwam
Die wat stilte heeft gezocht
En z’heeft gevonden.