't Is wel gi nifs wa da 'k nae gon vertelle
'k zing me gedacht, 'k veeg me gat on de rest
'k wiste ni wa da 'k oep papier zou gon stelle
en d'oudste liekes zen dikkels nog best
 
'k Zat nog iêl joenk oep de baenke der schole
en ik was oêk ginne kleine schavuit
't lifste da 'k sprak da was van de viole
en ondertusse ne kiêr van de fluit
 
Ja van diên tijd eb ek alles gewete
Adam en Eva in et Aards paradijs
wiere deur God de straat oep gesmete
vör et ete van diê verbodene spijs
 
Mor Adam diên ee toch gin appele gestole
al make ze daarvan zoê'n danig geluid
a was veul miêr vör een schoêne viole
en Eva spelde zoe gere de fluit
 
In diên of stoenge veul schoêne vruchte
appelen en pere van Fraens Canada
mor der was een vrucht wor Eva nor zuchtte
et scheen zoe te weze da' z'in diên of ni was
 
Mor Adam diên ad nog twiê schoên abrikoze
die 'em bewaarde vör z'n lieve bruid
en a spande z'n snaren oep Eva's viole
en Eva spelden oep Adam z'n fluit
 
As ze nah ware de straat oep gesmete
liepe ze daar meh' de kop in de grond
Adam diê zee "ad ek da mor gewete
ik stak veule beter 't muziek in de stront"
 
"Bah" sprak et wijf, "moette daar na vör grolle
iêl 't paradijs lach ek virkantig uit
gau speld nog mor ne kiêr oep de viole"
en zij gaf faerm katoeng oep de fluit