Deze tekst is een vertaling uit het Amerikaans . Men zal hem nooit horen (men hoort enkel de klaroenspeler) maar hij bestaat wel . Dit waargebeurde verhaal over het ontstaan van "the last post" zal u verwonderen .

Het verhaal begint in 1867 tijdens de Amerikaanse burgeroorlog . Terwijl het leger van de unie van kapitein Robert Ellicombe in de buurt was van Harrison's landing in Verginia stond aan de andere kant van de smalle landsgrens het leger van de confederatie . Tijdens de nacht hoorde kapitein Ellicombe het gekreun van een gewonde soldaat . Niet wetende of het een soldaat van de unie of van de confederatie was besloot de kapitein ondanks het levensgevaar de gewonde soldaat te gaan zoeken om hem medische verzorging te bieden .In het onophoudelijke vuur van het gevecht sluipt hij tot bij de gewonde soldaat en brengt hem naar het kamp van de unie .Waneer' hij uiteindelijk het kamp berijkt ontdekt hij dat het dat het een vijandelijk soldaat is . De soldaat was reeds overleden . De kapitein ontstak een lantaarn en in de schemering zag hij het gezicht van de soldaat . Het was zijn eigen zoon . De jongen studeerde muziek in het zuiden en toen de oorlog uitbrak nam hij dienst in het leger van de confederatie zonder zijn vader te verwittigen .De volgende ochtend met een gebroken hart vraagt de kapitein ondanks de vijandelijke status van zijn zoon aan zijn oversten om hem met militaire eer te begraven .Zijn verzoek word uitzonderlijk toegestaan . De kapitein vroeg ook of de muziekkapel van het leger de begrafenis mocht begeleiden . Dat verzoek werd geweigerd wegens het feit dat zijn zoon een vijandelijk soldaat was . Maar uit respect voor de vader werd toch besloten om een enkele muzikant toe te wijzen . De kapitein koos voor een hoornblazer . Hij vroeg de muzikant een reeks noten te spelen die hij gevonden had op een stukje papier in een jaszak van zijn zoon's uniform .

Zo ontstond "the last post" die wij nu sinds 1928 elke dag aan de Menenpoort horen , en niet alleen daar . Men hoort deze melodie zowat overal ter wereld .

Groetjes Andreas