Tegemoet gaan

Moeder zag haar kind verkwijnen
t'Ging sinds lang naar school niet meer
Maar zat treurig ganse dagen
Bij het open venster neer

Buiten speelden zijne broertjes
Met een handboog of een tol
Of zij lieten in de duinen 
Hunnen groten vlieger op

t'Knaapje zat steeds in zijn leunstoel
Bij het venster in de hoek
Traag de bladeren om te keren
Van een oude prentenboek

t'Knaapje zag de blauwe golven
En dan weer zijn moeder aan
En de schuitjes gaan en keren
Langs de wijde waterbaan

n'Vluchtig blosje schittert weder
Voor een poosje op zijn wang
Zou als najaarswolken bloeien
Na de zonne ondergang

Moeder mag ik ook gaan varen
Ach doe mij mijn schoentjes aan
Laat mij roeien in ons schuitje
Laat mij vader tegengaan

Moeders oog schoot vol met tranen
En haar harte brak van rouw
Toen het knaapje vroeg of vader
Haast niet weder keren zou

Morgen kind zal vader komen
Koek en speelgoed brengt hij mee
En gij zult in t'schuitje varen
Met uw broertjes op de zee

Vouwde smekend d'handjes samen
Koortsvuur schittert in zijn oog
Even als in koude nachten
d'Avondster aan s'hemelsboog

Morgen zei het kindje
En zijn broertjes kwamen s'avonds thuis
Moeder zwijgt en zucht en zegent
Op zijn voorhoofd met een kruis

t'Lampje brand bij t'stervend kindje
Dat nog slechts een morgen wacht
Wijl zijn kleine broertjes slapen
En de zee huilt gans de nacht

Moeder leg mij op een kussen
Laat mij rusten ik ben zo moe
t'Hoofdje zonk op moeders schouder
En de dood look d'oogjes toe

Moeder weent de kleintjes slapen
t'Knaapje ligt in t'kistje neer
Word naar t'grafje heen gedragen
En de vader hoort niet meer

Nimmer zal hij huiswaarts keren
Gans zijn schip zonk in den vloed
Moeder moeder wil niet wenen
Het kind gaat vader tegemoet
          ----------------------------