Stanneke Ockers
Zijn platen draaiden als een diesel
Maar ze kraakten als een kiezelpad
Waarop een kudde bizons marscheert
Hij stond te stomen en te koken
Zijn gitaar ging wel eens roken
Want er werd toen nog met vuur gemusiseerd
En hij maar rocken beuken rammen
Uit zijn ogen schoten vlammen
En zijn neus werd meer dan eens geflambeerd

Hij stond vaak urenlang te zweten
Zijn gitaarklank was verbeten en massief als een granieten zerk
Hij had de stijl en de ambitie
Het moreel en de conditie
En een indrukwekkend benenwerk
En hij kon afzien , vechten lijden
Hij kon dansen als een heiden
Hij was lenig , taai en ijzersterk

Refrein
Stanneke Stanneke Stanneke
Stanneke Stanneke Stanneke
Stanneke Stanneke Stanneke
Stanneke Stanneke Stanneke
De goeroe van een generatie rockers
Stanneke Ockers

Hij had de klasse de allure het talent het heilig vuur
Maar hij bereikte nooit het grote publiek
Van zo iets gaat een mens verzuren
Als dat jarenlang blijft duren
Maar hij zette door , hij bleef fanatiek
Zonder zijn smoel in tienerbladen
Nooit in panels dingen raden
En geen vriendjes in de journalistiek

Refrein

Maar op een dag ontstond er brand
In het totaal vervallen pand
Waar hij nog dapper repeteerde met zijn band
Hij keek in tranen naar het vuur
Daar ging al zijn apparatuur
Zijn ouwe tourbus zijn ampli zijn instrument
En met zijn laatste beetje geld had hij een wielerfiets besteld
De legendarische gevolgen zijn bekend

Refrein

Refrein

                 -----------------------------------------