Herfstgetover

Nog een , nog een , ze ritselen allemaal
De blaren af de bomen
Nog een , nog een , t'is t'eeuwenoud verhaal
Van ijdele mensendromen

Wij zagen ze in de lente weer gewekt
De twijgen uitgedreven
Bleekgroenend , weekdoorzond en fijngebekt
Lichtgichlend herleven

En vlamde rood der zonne bijtende aém
In t'lome van de luchten
Hoe zaten we in hun schaduw vaak te saam
Op hoop van zoete vruchten

Toen kwam de herfst en de kruinen bronsden
De rozigblonde peren
Wijl om de laatste rozen bijen gonsden
Vol voldaan begeren

Wij plukten t'sappige ooft met gretig hand
Zou nu ons harte zwijgen ?
Ach neen , het aardse heil en bluscht dien brand
Maar doet de vlammen stijgen

Nu vallen ze een voor een , en ieder laat
De wegen langs , zijn glanzen
En hoort de wandlaar waar hij trage gaat
t'Gekir van zinken kransen

Nog een , nog een , ze rits'len allemaal
De blaren af de bomen
En fluistren ons het eeuwenoud verhaal
Van t'ijdele aller dromen
             ---------------------------