Geschiedenis van Noe

Toen Noe pas kwam uit de kas
Dan zag hij dat de heer daar was
Die rook de geurige offerand
En zei : vraag alles uit mijn hand
Wat gij ook vraagt van mijn gena
Geef ik aan uw geslacht weldra

En Noe sprak : Ach lieve heer
Het water smaakt mij toch niet zeer
Omdat daarin verdronken is
De boze mens , tot straf gewis
En daarom vraag ik arme man
Wat beter vocht in mijne kan

Toen nam de heer uit t'paradijs
Een jong en sappig druivenrijs
Hij gaf hem goeden raad en leer
En zei aan Noe : Zorg die zeer
Die plant bewerkt ge zo en zo
Dit maakte Noe's harte vroo

Hij roept te samen vrouw en kind
En al wie zich daar noch bevind
Plant wijn berg overal alom
Want vader Noe was niet dom
Nu bouwt hij kelders en prest wijn
En vult er mee de vaten fijn

Vaar Noe was een goede man
Hij leegde vaten in zijn kan
En dronk er uit tot godes eer
Het hart verheugd , al meer en meer
Hij na den zondvloed dronk voorwaar
Drij honderd en nog vijftig jaar

De wijze man die leer hier uit
Dat uit de druif de vreugde spruit
En wilt gij goede christ'nen zijn
Giet dan geen water bij de wijn
Want water is de grootste straf
Die god eens aan de zondaars gaf
           --------------------