Des vissers bede

Hoe troostend glanst mij sterrelijn
In t'veld waar straks de zonnegloed
Waar t'fonkelend als een pracht robijn
Mij toelacht als mijn kindje deed
O glimlach steeds klein hemellichtje
Het doet mij t'vaderhart zo goed
Dat gij mijn dierbaar wichtje
Een glimlach zendt zoo heilend zoet
Een glimlach als t'mij vroeger gaf
Eer God het neerlegde in t'graf

Geleid mijn boot naar t'lieve strand
Waarop mijn nederig hutje rust
Waar t'grafje is van mijn dierbaar pand
Bij t'lofgezang in slaap gesust
O wil me naar dat plekje brengen
Waar t'bloempje t'kleine grafje siert
Om daar een traan van dank te plengen
Van dank tot hem die t'al bestiert
Die d'engelen voor zijn hemel schiep
En daarom t'knaapje tot zich riep

Geleid me naar de stille ree
Waar t'jongere kind naar vader vraagt
En moeder met een stille bee
Aan God haar bange nachten klaagt
O , wil den zeeman niet berooven
Van t'luttel heil dat hem verrukt
Waneer hij na t'gevaarvol sloven
Zijn dierbaar kroost aan t'harte drukt
En wenend dan het beeldje kust
Van t'kind dat in zijn grafje rust
       -----------------------------