De mijnramp in Frankrijk

Zij dalen neer in donkere zwarte mijnen
Een werkmansschaar ze zwoegen dag en nacht
Geen zonneglans die stralend hun beschijne
Een karig loon , geen weelderige pracht
Ze werken steeds , t'is of zij altijd dromen
Genot en vreugde worden hun bespaard
En als ze dan weer stijgend komen boven
Zijn ze verblind van zonlicht van dees aard

Refrein
Daal dus maar weder in d'aarde neder
Dal werkmanszoon , nu voor de laatste maal
Gij blanke slaven , die altijd graven
Gij arbeidsschaar , die zwoegt voor t'kapitaal

Weer dalen zij voor hunnen arbeid neder
Een grote knal werd overal gehoord
Nooit zien zij hunne vrouw of kinderen weder
In de schoot der aard zijn honderden gesmoord
Half zinloos , zie daar al die vrouwenkringen
En schreien luid , roepen om man of zoon
Waanzinnig starend , zij hun handen wringend
Roepen ze luid : O God dat is ons loon

Refrein

Die grote ramp bracht schrik in alle landen
Veel medelij met weduwe en wees
Een wrede dood verbrak daar alle banden
Bracht jammer , rouw , ellende en ook vrees
Een grote stoet met lange rijen lijken
Gaat door de straat gevolgd door maagd en vriend
Zie d'armen gaan , zie toch hoe zij bezwijken
De werkmansvrouw en ook het werkmanskind

Refrein

Rust zacht , rust zacht , gij brave proletairen
Die stierven op het arbeidsveld van eer
Een grote droom van dapper arbeidsscharen
Helaas , helaas wij zien u nimmer weer
Voor t'goud uw meesters liet g'uw nuttig leven
Uw zweet en bloed bracht hen rijkdom en macht
Maar eens zullen zij voor ons wrake beven
Dus makkers slaapt gerust in d'eeuwige nacht

Refrein
            -----------------------------------