De bedelaar

Voor de kerke met een lange
Paternoster in zijn hand
Is een blinde bedelaar gezeten
Op een hoopje zand

Zijn gekrulde grijze lokken
Vlotten lijk gezwingeld vlas
Uit zijn mutse neder op den
Krage van zijn winterjas

Naast hem ligt een waterhond 
Te slapen die van tijd tot tijd
Wakker schiet en met zijn tanden
Naar de vlooien bijt

De ogen van de blinde in hunne
Diepe holten hangen stil
En verdoofd gelijk de glazen
Van een nat bedompten bril

Halve dagen blijft hij daar
Zitten lijk een wassen beeld
En hij luistert naar den wind die
Met zijn grijze lokken speelt

En de winter die de koude
Grimmig uit het oosten zend
Rimpelt t'grauwe vel van zijn
Verdroogden kop lijk perkament
          --------------------------