De wind waait als een dolle door de straat en door m'n hoofd
En wat ik achterlaat, komt met de wind terug
De schaduw van wat ik heb gedaan, komt achter elk gebouw vandaan
En de straatlantaarn, steekt dolken in m'n rug
Hoe lang zal dit nog duren, hoe ver kun je gaan, ik leg mezelf in de luren
En ik kan het niet, ik kan het niet meer aan

Dus wordt het geen tijd, wordt het niet tijd
om haast te maken met de werkelijkheid
Wordt het geen tijd, wordt het geen tijd

Het autostuur brandt blaren in mijn handpalm klemvast
De laatste strohalm snijdt sporen in m'n huid
En op de snelweg 140, 150, 160
Het asfalt brandt, brandt tranen op de ruit
Hoe lang zal dit nog duren
Hoe ver kun je gaan, ik leg mezelf in de luren
En ik kan het niet, ik kan het niet meer aan

Dus wordt het geen tijd, wordt het niet tijd
om haast te maken met de werkelijkheid
Wordt het geen tijd, wordt het geen tijd

En hoe ga jij, waar staan wij
Wat moet ik nou, waar ben jij?
Dus wordt het geen tijd, wordt het geen tijd
om haast te maken met de werkelijkheid
Wordt het geen tijd, wordt het geen tijd
om haast te maken met de werkelijkheid
Wordt het geen, wordt het geen, wordt het geen, wordt het geen tijd
om te zeggen dat het me spijt

De wind waait als een dolle, als een dolle door de straat