Je geeft je vrouw nog een zoen, je neemt je kind nog in je arm voor je gaat
Terwijl je wegrijdt, kijk je nog een keertje om, op de hoek van de straat
Je voel meteen: wat je liefhebt, dat laat je vandaag weer alleen
Twee straten verder, dan ben je 't vergeten, je moet ergens heen

Bij je tweede sigaret ligt de stad waar je vandaag werken moet
't Is 't ritme van alle dag, maar werken dat zit in je bloed
Bij je eerste kop koffie, dan gaan je gedachten naar huis
Je voelt je gelukkig en blij, want vanavond dan ben je weer thuis

Waar je ook bent of wat je ook doet
Al heb je veel zorgen, thuis is 't goed
Je voelt je geborgen bij je vrouw en je kind
Dat is toch de plek waar je alle liefde vindt
De stoel waar je rust, de tafel waar je eet
Dan ben je weer thuis waar je alles vergeet
Dan breng je je kind op je rug naar z'n bed
Beneden heeft je vrouw de koffie gezet

De rust van de stilte, de warmte van de haard, die vredig brandt
Tegenover je een vrouw, ze is van jou, met een tijdschrift in d'r hand
Je huis lijkt een schip in de haven, heel sterk gebouwd
't Lijkt zo gewoon maar 't is alles waar jij toch zo zielsveel van houdt

Je gaat nog een keer naar boven en luistert naar de adem van je kind
Je hebt 't raampje gesloten, voor de regen en 't geluid van de wind
En morgen, heel vroeg, als je weggaat, dan zegt weer je vrouw:
"Rij toch voorzichtig vandaag want we wachten allebei weer op jou

Waar je ook bent of wat je ook doet
Al heb je veel zorgen, thuis is 't goed
Je voelt je geborgen bij je vrouw en je kind
Dat is toch de plek waar je alle liefde vindt
De stoel waar je rust, de tafel waar je eet
Dan ben je weer thuis waar je alles vergeet
Dan breng je je kind op je rug naar z'n bed
Beneden heeft je vrouw de koffie gezet

Waar je ook bent of wat je ook doet
Al heb je veel zorgen, thuis is 't goed
Je voelt je geborgen bij je vrouw en je kind
Dat is toch de plek waar je alle liefde vindt
De stoel waar je rust, de tafel waar je eet