K’heb van het leven vrijwel niets verwacht
Geluk is nou eenmaal niet te achterhalen
Wat geeft het in een koude voorjaarsnacht
Zingen onsterfelijke nachtegalen

Oh van mijn houden zo over de zon
Verlaten plantages en de marron
Dit zijn de helden als Anton de Kom
Dit zijn de dagen dit is mijn rom…

Ja ja, ja
Hier houd het op hier houd de wereld op mm..
Dit is het jaar van veranderingen droogte
We varen uit, zien de haven kleiner worden
Meisjes op de kaden laten tranen en maken een laatste handgebaar
Later!
Liever liever waar wij leven
Dit is nou niet echt het moment om raad te geven
Maar stuur een zegen en verwarm hun harten
Als zaden van bloem door de wind mee gevoerd die ho dan ook wel ergens zullen landen
Kijk wat begint zal eindigen
Dit geldt bijna voor alles, niet voor alles, niets en het oneindige
Boerenwijze zou je zeggen? Nou me vader was er een!
Leefde van werkte op het land „Sranan Kondre” man
Marcheren door de straten van Paramaribo
Ik met de vertrouwen, Ken me!, papa met de saxofoon

Call it John?
Sunny Road?
Broeder breng je mee naar goon
Ik hoef mezelf niet meer te vragen wat ik hier kwam doen

Na elke reis staat mijn mams klaar, vers gekookt eten en in haar hands steeds een andere landkaart
Ga jonge, Ga!
Verhalen worden doorgegeven aan de keuken tafel of op de veranda
Standaard
We bespreken familiewijsheden laat je liefde niet afhangen van een ander
De schande van het niet groeten is groter dan die van het niet gegroet worden
Alles is te leen wees dankbaar
En als het niet wegcijferen van mezelf, want mezelf is het enige wat blijvend is
Constant Constant beleid de liefde die je bent niet met het vuur van een lofzang