het is nauwelijks voor te stellenzoals hij hier zit oud en stil
dat ook hij ooit heeft gevoetbald
veelbelovend stopper-spil
dat het meisje toen ze hem zag
dacht dat is een lekker ding
dat ze hier hebben gelopen
tot de maan weer onderging

het is nauwelijks voor te stellen
zoals je hier nu ligt
dat je ooit moeilijk zal lopen
rimpels krijgt in je gezicht
en misschien dat wij elkaar niet meer
herkennen over zoveel jaar
en dat ik iets moet verzinnen
hoe herkennen wij elkaar

want als we oud zijn en versleten
wil ik dat je me herkent
dat je denkt aan wat geweest is
wie je was en wat je bent
oude liefde, lang vervlogen
terug in oude staat
dat we dan nog een keer lopen
tot de maan weer ondergaat

dat we dan nog een keer lopen
tot de maan weer ondergaat

Tekst en muziek: Leo Kenter / Rick de Leeuw / Theo Vogelaars / Rob de Weerd