Ik had een nachtmerrie van de routine
De lopende band zat binnen als een kraker
Ik deed mijn sleffers aan en trok de voordeur dicht
Want ik kreeg die kakker toch niet buiten
Ik ben helaas geen eigenaar van mijn tent
Daarvoor is ze te duur
Ik kan ze niet mee sleuren op congé
Daarvoor is ze te stug
Dus ga ik op weg als pelgrim zonder bagage
Het is juist in donkere tijden dat je uw licht kunt laten schijnen
Met geld waar ik bloed, zweet en tranen voor laat
Omhul ik mij in overbodige luxe
Juist als mijn buur en diens buur apen we na
Zelfde competitie van mijn buurt tot uw buurt, of niet?
En voor wat?
De wijzen leven in eenvoud
Zegt mijn auto iets over mijn IQ?
Genoeg wol in mijn nek ik heb het nog altijd koud
Is daar nog wat olie voor mijn innerlijk vuur?


Iedereen heeft zijn tijd en alles verdwijnt
Misschien komt alles terug op een dag
Ik moet weg en vlug
En is de wereld rond dan maakte me blij
Dan kom ik terug thuis aan het eind
Ik ben weg maar kom terug

Rondom mijn bankje passeren alle jaargetijden
Ik blijf zitten, relax laat ze komen en verdwijnen
Hier zit ik het liefst, niets te doen, niets aan de hand
Hebt je daar nooit tijd voor, stel uw prioriteiten bij
Amice
Dikwijls verruil ik asfalt voor bospad
Al ken ik meer van steen en lijm dan van boom en blad
Maar ik hou van de natuur, adem zijn kracht in door mijn benen
Hou ook van mijn stad maar beton kriebelt zo niet aan mijn tenen
Over schapen en herders
Laat mij liever niet in mijn machtspelletjes en oordelen
Ik kijk naar de hemel, begrijp de donder en de regen
Want zoals wij zijn, zullen zij over ons regeren
De wijzen kennen zichzelf
Ben ik meester over mijn ego?
En geraken we ooit daar waar we onszelf zien eindigen
Of stop ik iets vroeger de show?

Iedereen heeft zijn tijd en alles verdwijnt
Misschien komt alles terug op een dag
Ik moet weg en vlug
En is de wereld rond dan maakte me blij
Dan kom ik terug thuis aan het eind
Ik ben weg maar kom terug