Ik ben zat, ik ben zat
‘k Heb te veel gehad
Het kwam heel ongemerkt
Maar ’t werkt, ’t werkt

Ik ben zat, ik ben zat
En ik voel me zo’n hansworst
Want weet je wat ’t ergste is
Ik kom van een begrafenis
En ik heb nog altijd dorst

Je gaat wel eens meer begraven
En de mensen schreien zacht
Een paar maal neuzen snuiten
En een traan of zeven, acht

Wat kijken naar familie
Met rood gekreten ogen
Of naar twee klm-machines
Die net overvlogen

Je gaat wel eens meer begraven
Maar dan sta je achteraan
Ik heb nu voor de eerste keer
Vlakbij de kuil gestaan
 
Ik ben zat, ik ben zat
‘k Heb te veel gehad
Het kwam heel onge- ongemerkt
Maar ’t werkt

Ik heb een vriend begraven
Die lustte ook een neut
Als hij mij begraven had
Was ie ook zo teut
Het was of ik ‘m hoorde zeggen
Toen ik bij de groeve stond:
Dag, Joop. Laat me nou maar leggen
En maak ’t niet te bont

Ze vonden in de zakken van zijn grijze overjas 
Een kaartje van de voetbalclub waar ie zo dol op was
Een aansteker van Ans al mocht ie dan niet roken
En nog een pakkie zware shag
’t Was nog onaangebroken
 
Ik ben zat, ik ben zat
‘k Heb te veel gehad

Vanavond was ’t in ’t stamcafé zo stil aan ’t buffet
D’r speelden er een paar biljart, maar ze gingen vroeg naar bed
Alleen ik loop maar te lopen
Ik kan huilen als een kind
Is ergens nog wat open?
Dan pak ik nog een pint

 Ik ben zat, ik ben zat
‘k Heb te veel gehad