Ik heb een mooie, ouwe piano
Hij is m'n allerbeste vrind
Met op z'n borst twee koop'ren luchters
Die ik nog altijd prachtig vind
Wij gingen samen door 't leven
Vanaf 't moment dat ik 'm zag
En dat is altijd zo gebleven
Zeg maar: tot vandaag de dag
En ik kan er geen genoeg van krijgen
Als ik die ouwe toetsen aai
En dan denk ik bij m'n eigen
Old soldiers never die

Hij zal zich nooit op iets beroemen
Bleef met de pootjes op de grond
Ik kreeg 't applaus en ik kreeg de bloemen
Als hij thuis te zwijgen stond
Soms zingt 'ie zacht van minnekozen
Totdat ik op een wolkje drijf
Dan groeien vierentwintig rozen
Uit z'n glanzend zwarte lijf
Ik kan er geen genoeg van krijgen
Als ik die ouwe toetsen aai
En dan denk ik bij m'n eigen
Old soldiers never die

Hij is de stem die mij doet zingen
Wie was ik zonder hem geweest
Hij is't begin van al m'n dingen
Begin en einde van m'n feest
En zie ik hem in donk're dagen
Wat troosteloos in de kamer staan
Dan steek ik in de koop'ren luchters
Allebei de kaarsen aan
Want ik kan d'r geen genoeg van krijgen
Als ik z'n ouwe toetsen aai
En dan denk ik bij m'n eigen
Old soldiers never die
They just fade away
They just fade away



Tekst en muziek: Toon Hermans
Arrangement: Bert van den Brink