ik heb jullie leren kennen
aan de oever van het dal
op een vrijdag in september 
die ik nooit vergeten zal
ik heb jullie leren kennen
aan het einde van de bocht
toen ik hulpeloos en stuurloos 
een andere richting zocht

ik heb jullie leren kennen
aan de tweesprong van het spoor
op een vrijdag in september 
toen de zon haar kracht verloor
ik heb jullie leren kennen
aan het einde van de tocht
toen ik ademloos en moe 
een nieuwe schuilplaats zocht

kinderen zonder glinster in de ogen
kinderen met een glimlach die niet lacht
veel te vaak geknuffeld
en even vaak bedrogen
kinderen waar de toekomst niet op wacht

en achter al mijn trots en over al mijn boosheid
heb ik geleerd om van jullie te houden
met heel mijn hart
met elke vezel in mijn lijf
en ik blijf…
en ik blijf..
bij de kinderen zonder glinster in de ogen …


(c) tekst & muziek: Kris Flamens