Midden in de polder errehens an d’n diek
stih d’n hrôôte ‘n oeve prachtug op de kiek
Die is van un éér’nboer bie onderd bunder hrond
z’n docht jit Meriete en die ei un lekkere kont

oo meriete oo meriete lekker boeremeid
oo meriete oo meriete die a zo lekker vrijt

Klôôs was vuventwintug, die werkt’n bie de boer twelv ueren an de stik dirrom haf’n hin moer
En van z’n Meriete, dih hoeng t’n zô van ouwe die was t’r stikke hek op ja die wou t’r hraag mie trouwe

oo meriete oo meriete lekker boeremeid oo meriete oo meriete die a zo lekker vrijt
De boer docht bie z’n eihen wat mô‘k bie Meriete an, t’wor noe zachjesan us tied da se hih dienke an un man,
Un echte boerezeune want Klôôs die ei hin cent, Meriete môh mè trouwe mie un echte rieke vent

oo meriete oo meriete lekker boeremeid oo meriete oo meriete die a zo lekker vrijt
Klôôs kon’t nie ferwerke die iel zô van de vrouwe liep’t’n nih de schure, dih pak t’n die un touwe
Die oeng z’n eihen op, zoe is ‘n stikken dôôd, Meriete moest nih ‘t hekkenuus die wier hlad in d’r ôôd

oo meriete oo meriete lekker boeremeid oo meriete oo meriete die a zo lekker vrijt