Een witteke, een witteke, een witteke
Geef mij nog maar een witteke,
Een witteke, een witteke, een witteke
Ik rammel van de dorst

Ik drink hem graag en ’t is zo raar
Maar na twee drupkes voel ik mij ‘ne commissaar
’t Is beter dan de beste rhum
Dedzjie, en stukken lekkerder dan Valium

Ik drink zo graag dat waterke
Dan zie ik na ’n uur ‘n Heilig Paterke
Ik pak er een, en ik ben verlicht
Nu heeft mijn vrouw ineens een schoon gezicht

Ik drink het graag, ik drink het puur
Dan sta ik zelf ook direct in vlam en vuur
Ik drink het graag met veel panach
En dankzij die jenever kreeg ik zo’n moustache