Hij zit daar met z’n moeder aan de tafel
En vraagt haar waar die oude foto’s zijn
Zuchtend staat ze op om ze te halen
Zelf kijkt ze niet want dat doet pijn

'n Doos met oude foto’s vertellen een verhaal
Van een ver verleden, van mensen in een zaal
Dat bruidje is z’n moeder en daar naast een vreemde man
’t Is z’n vader die hij zich niet herinneren kan

Hij zit daar met z’n moeder aan de tafel
En hij vraagt haar of z’n vader nu nog leeft
Ze antwoordt dat het haar geen moer kan schelen
Hij ging weg, wat geweest is, is geweest

'n Doos met oude foto’s vertellen een verhaal
Van een ver verleden, van mensen in een zaal
Dat bruidje is z’n moeder en daar naast een vreemde man
’t Is z’n vader die hij zich niet herinneren kan

Al jaren wil hij weten wie z’n echte vader is
Maar altijd draait ze er omheen
En dan is er weer ruzie en loopt hij woedend weg
En zwijgend laat hij haar alleen

'n Doos met oude foto’s vertellen een verhaal
Van een ver verleden, van mensen in een zaal
Dat bruidje is z’n moeder en daarnaast een vreemde man
’t Is z’n vader die hij zich niet herinneren kan
’t Is z’n vader die hij zich niet herinneren kan